Küflü yiyecekleri tükettiğimiz durumda herhangi bir sağlık problemiyle karşılaşır mıyız? Yoksa bu kısımları kesip atarak o yiyeceği tüketmeye veya pişirmeye devam edebilir miyiz?
Tüm bu soruların cevaplarını vererek, ne yapmamız gerektiğine bakalım.
Genel itibarıyla küflü yiyeceklerin yenmesi, uzmanlar tarafından pek fazla önerilmez.
Çünkü ekmeğin veya meyvenin içinde, yüzeyinde gördüğümüz yeşil ve tüylü parçalardan çok daha fazlası vardır. Çıplak gözle görebildiğimiz renkli kısmı küf olarak adlandırsak da aslında bunlar, çürümeye sebep olan mantarların sporları yani üreme hücreleridir.
Renkli kısımlar dışında küfün geri kalanını ve köklerini çıplak gözle görmek oldukça zor hatta neredeyse imkansızdır. Bu küfler, yemeğimizin derinliklerine yerleşir.
Bu sebeple yalnızca yiyeceklerin yüzeyinde görebildiğimiz kısımları almak, bizi küf yemekten alıkoyamayacaktır.
Ancak bu noktada size iyi haberler verebiliriz.
Küfün kaynağı olan çoğu mantar ve diğer mikroorganizmalar, belirli sıcaklıklarda ölür. Örneğin ekmekler ya da kekler, 80-99 derece arasında bir sıcaklıkla pişirildiğinde, içindeki mantarlar yok olur.
Ayrıca küflerden kaynaklanan toksinlerin çoğu yalnızca onları uzun bir süre tüketirsek risk oluşturur. Bu sebeple bir kereliğine küflü bir besin tükettiğimizde hastalanmamamızın sebebi budur.
Öte yandan peynirler, diğer yiyeceklere göre ayrışır.
Örneğin küflü yumuşak peynir, yüksek oranda su içerir. Bu sebeple bu tip peynirlerde küfün derinlere inmesi daha olasıdır. Fakat sert peynirin su oranı daha düşüktür.
Peynirin sahip olduğu yoğun yapı, küfün peynirin içine görünmez bir şekilde yayılmak yerine çoğunlukla yüzeyde hayatta kalacağı anlamına gelir. Bu durumda küfün etrafından birkaç santimetre keserek onu tüketmek, herhangi bir risk oluşturmaz.
Sonuç olarak küflüyse tüm bu yiyecekleri hiç düşünmeden atabiliriz; et ve et ürünleri, yoğurt, krema, yumuşak peynir, ekmek ve unlu mamüller, reçeller, fındık ve baklagiller.
Ancak; havuç, dolmalık biber, lahana gibi sert meyve sebzeler ve bunun yanında sert peynir, küften kurtarılabilir ve tüketilmeye devam edilebilir.